Over deeltjesgrootte, particle sizing, deeltjesvorm, laserdiffractie en emulsiestabiliteit.

De meest gekende technieken voor de bepaling van deeltjesgrootte, korrelgrootte of particle size zijn zeefanalyse en laserdiffractie (natte en droge metingen).

Voor de bepaling van nanodeeltjes met extreem hoge resolutie wordt gebruik gemaakt van een disk centrifuge (ook gekend als versnelde sedimentatie). De grootte van deeltjes in monsters met hoge concentratie tot 40% wordt bepaald door middel van electro-acoustische attenuatietechieken. Optische technieken zoals dynamische beeldanalyse worden gebruikt voor meting van deeltjesgrootte in laboratium- of productieomgeving, of als geautomatiseerd alternatief voor zeefanalyse.

Deeltjesvorm of particle shape wordt bepaald met verschillende beeldanalyse technieken. Deze kunnen dynamisch (dynamic image analysis), ofwel statisch zijn (bijvoorbeeld door middel van elektronenmicroscopie en de bijhorende dispersie-apparatuur en beeldanalyse software).

Voor de bepaling van de stabiliteit van emulsies en suspensies gebruikt men zetapotentiaal analyse technieken. Bij het merendeel van deze methoden worden de deeltjes bewogen in een elektrisch veld, waarbij hun bewegingssnelheid een maat is voor de lading of zetapotentiaal is. De detectie kan optisch of acoustisch gebeuren.

Door verschillende technieken in één toestel te combineren kunnen op één monster tegelijkertijd meerdere parameters bepaald worden. Een voorbeeld hiervan is de Colloidal Dynamics Acoustosizer voor bepaling van deeltjesgrootte en zetapotentiaal.